(( لحن من الماضى )) ((إذ لم يكن الهوى بوفاق))
اللحن هذا فى زواج احمد محمد الهومى عام 1395هـــ
وتقابل فيه الكرنب ورفاقته وابوتاج ورفاقته
[poem=font="Simplified Arabic,6,white,normal,italic" bkcolor="darkred" bkimage="" border="ridge,8,burlywood" type=0 line=0 align=center use=ex num="0,black"]
فى لحن زمانين
الكرنب
توه صفيلى المراق وراق =مبسوط والانس قدامى
كملى على ملائمه مشتاق = مدام لى بخت قدامى
احمد عطا
ياللى صفيلك سماء الافاق = هذا مُنايا واحلامى
لجل اللحن يطرب العشاق = افرح معك واكتسب زامى
ابوسعد
تضمن لنا يحفظ الميثاق = مايروح جانب من ايامى
ليسير لى فالغرام إخفاق = يبقى تحت منشر اعلامى
ابوتاج
مادام ماهو معك منساق = ومنته لذاك الحمى حامى
لاتشقى الطرف بالبراق = اللى تصدر عنه ظامى
ابوسعد
واحيات موسى ورب اسحاق = دستورى العلم وانظامى
ابقى مشاهد مع المطراق = اقضى معه وقت فايامى
لجلى على مشاهده مشفاق = لو يحكم الشرع بعدامى
كيف اتركه والحشى حراق = سهران والطرف ماينامى
ابوتاج
فالمردود الاخير
اقسمت بالواحد الخلاق = اللى بالاسرار علامى
إذ لم يكن الهوى بوفاق = تبقى مدى العمر فى هيامى
بالبوش ضيعتلك مشراق = ووقعتلك فى بحر طامى
واصبحت فى حال ماتنطاق = تشكى على الناس منضامى
ويصحابنا سمحونا
اخيكم البندورى
البندر _ ينبع البحر
طريق المسلخ
29/8/1472هـــ[/poem]
